'Stem voor politici die begrijpen dat de natuur altijd sterker is dan de hele mensheid bij elkaar.'
Provincie Flevoland heeft zes klimaatburgemeesters. Vandaag stellen we Chris Soebroto aan je voor. Sinds enige tijd Klimaatburgemeester van Almere. En in zijn eigen woorden: gepensioneerd én gepassioneerd.
Wat is jouw achtergrond?
Het grootste deel van mijn carrière werkte ik, met een achtergrond als antropoloog, in het veld van de ontwikkelingssamenwerking. Niet alleen op een kantoor in Nederland, maar ook tien jaar in het echte ‘veld’, namelijk Indonesië en Colombia.
Daar zag ik voor het eerst de gevolgen van klimaatrampen en de oorzaken ervan. Toen ben ik me wezenloos geschrokken. Eenmaal terug in Nederland, enkele jaren voor m’n pensionering, kon ik me echt verdiepen in het probleem van klimaatverandering.
In 2012 ging ik met pensioen, terwijl ik vond dat m’n werk als duurzaamheidsmanager nog lang niet af was. Ik besloot om geen geraniums te kopen (om daar achter te zitten) en het voeren van de vogeltjes in de tuin te combineren met iets moeilijks: voorlichting geven over klimaatverandering en bedrijven helpen met verduurzamen.
Waarom ben jij klimaatburgemeester?
Klimaatverandering is een existentieel probleem. Met andere woorden: het voortbestaan van onze beschaving en van de mensheid staat op het spel. Het is een enorm ernstig probleem. Pas nu beginnen we te begrijpen, dat we het met z’n allen veroorzaakt hebben. En wat er moet gebeuren om erger te voorkomen. Helaas proberen we de ogen te sluiten voor het feit dat we heel erg weinig tijd over hebben.
Ik probeer zoveel mogelijk mensen te motiveren om vriendelijk te zijn voor de planeet en vriendelijk voor het klimaat. Want daarmee zijn we vriendelijk voor onszelf. Daarom heb ik me opgegeven als klimaatburgemeester.
Wat doe je in deze functie?
Ik probeer op allerlei manieren burgers, ‘echte’ burgemeesters, de politiek en de bedrijven op te roepen om wakker te worden en hun CO2-uitstoot af te knijpen. En een beetje snel. Daartoe heb ik me ook aangesloten bij de energie-ambassadeurs van Almeerminder, waar ik maandelijks een blog schrijf.
Mijn insteek is dat we veel egoïstischer moeten worden. Dat klinkt tegenstrijdig, maar ik bedoel dit: we hoeven de aarde niet te redden, want dat kan ie prima zelf. We kunnen beter tijd en moeite steken in het redden van onszelf. Want ’t is niet fijn als je spullen onder water staan. En ook niet als de Veluwe in brand staat. En stel je voor, dat de Wadden door het stijgen van de zeespiegel bij eb niet meer droogvallen.
Verderop in de wereld is het al veel erger. Steeds meer mensen gaan op de vlucht naar gematigde streken. Nog heel veel meer mensen zullen hun leven verliezen door natuurrampen.
Hoe kunnen we dat voorkomen?
- Pas je aan. Tips vind je bijvoorbeeld hier.
- Maak je huis klimaatvriendelijk. De Groene Karavaan wijst je de weg.
- En als laatste: stem voor politici die begrijpen dat natuur altijd sterker is dan de hele mensheid bij elkaar.
Welke duurzame initiatieven inspireren je?
Elk initiatief dat helpt om onze planeet gezond te maken en te houden. Of het nou gaat om insectenhotels in de tuin en het park, overschakelen op vleesvervangers, verduurzamen van je huis, boycotten van producten met palmolie of de verwarming de hele winter op de lage stand laten draaien. Alles is goed en het moet nog veel meer.
Wat staat er nog op je programma?
Via Almeerminder willen we tijdens de Floriade voorlichting te geven over alles wat te maken heeft met verduurzamen. Denk daarbij aan de technische kant (wat voor soort zonnepanelen, batterijen en warmtepompen) en de financiering van de maatregelen.
Maar ook de ‘softe’ kant komt aan bod: bijvoorbeeld de klimaatlessen voor het onderwijs van De Blauwe Knikker.
Het wordt lastig, want de vreselijke agressie van Poetin in Oekraïne, zorgt ervoor dat klimaatverandering voor veel mensen ineens onbelangrijk lijkt.
Wat doe je zelf?
Ik eet geen vlees en gebruik geen zuivel. We rijden elektrisch. Ik douche heel kort. We scheiden het afval. We hebben zonnepanelen en houden in de winter elke dag een dubbeldikke warmetruiendag. We hebben bewust een wilde bostuin in plaats van een tegelparadijs. Intussen heb ik van de strijkbout een museumstuk gemaakt. Ben, zoals gezegd, vrijwilliger bij Almeerminder en tevens duurzaamheidsadviseur.
En, lest best, als klimaatschrijver heb ik voor jong en oud een boekje geschreven over klimaatverandering. Het heet Klimaatschimmel. Met daarnaast klimaatlessen voor in de klas.
Maar duurzaam is toch erg duur?
De cost gaet voor de baet uit. Die spreuk staat tot op de dag van vandaag op een Amsterdamse gevel. Het betekent, dat je eerst kosten moet maken, voordat je winst kunt boeken.
Zo is het ook met de energietransitie en duurzaam leven. Het kost geld, maar het levert veel meer op. Gelukkig hoef je niet stinkend rijk te zijn om je huis te isoleren. Zonnepanelen kun je huren. Vraag maar eens bij je energieleverancier. Overschakelen op groene stroom, doe je met één mailtje.
Bij WOAB Almere kun je een individueel duurzaamheidsplan laten maken. Woab betekent Woonabonnement. Ga maar eens kijken, want het zit slim in elkaar.
Die baet, de winst, bestaat uit lekker leven in een gezonde omgeving. Dus zonder dat je het aflegt van de hitte. Of dat je naar Duitsland of de Ardennen moet verhuizen, omdat je hier natte voeten krijgt.
Waarom gebeurt er nog zo weinig?
De overheid draalt en draait om de hete brij. Nog veel te veel grote bedrijven staan met de hakken in het zand en houden vast aan hun ouderwetse, vervuilende verdienmodel.
Er is veel nepnieuws over duurzaamheid en klimaatverandering. Klimaatverandering is een politiek standpunt geworden; een soort religie. Niet zo handig als er nog maar acht korte jaartjes zijn om onszelf te redden.
Dat dralen is raar. Want Urgenda laat zien dat we alles al in huis hebben om de energietransitie zonder hoofdpijn en zonder pijn in je portemonnee te maken. Vandaag nog! Klimaatcommissaris Ruud Koornstra laat dat in zijn nieuwe film Het Paradijs op Aarde begint in Nederland ook heel overtuigend zien. Na het kijken ben je vast helemaal opgepept en gemotiveerd. Net als ik.
